Search for: [Abstract_pl = "Strategie aktywizacji społecznej zdają się mówić swoim adresatom\: będziecie postępowi wówczas, gdy będziecie gotowi na zmianę\; bądźcie elastyczni, przystosowujcie się do zmieniającej się rzeczywistości\; jeśli poprzestaniecie na tym, co macie, zatrzymacie się w rozwoju. Koresponduje to z menadżerskim podejściem do zarządzania, którego elementem jest zmiana sama w sobie, opisana przez prof. Zygmunta Baumana. Menadżerowie hołdują bowiem zasadzie, że istnieją tylko dwa rodzaje firm\: te, które się zmieniają, i te, które wypadają z biznesu. W zarządzaniu sferą publiczną \(nieuwarunkowaną względami stricte komercyjnymi\) ta prosta zasada na szczęście nie obowiązuje. Przymus zmiany miałby pewne uzasadnienie w przypadku aktywizacji zawodowej, w obliczu zjawisk nazywanych współczesnym \?koczownictwem zawodowym\?, a także w kontekście zasady dyferencjacji opisanej przez Piotra Sztompkę \- nie ma bowiem innego wyjścia."]
