Chcąc dokonać podsumowania niniejszej pracy można sformułować następujące wnioski końcowe. Uwzględniając w pierwszej kolejności zadania natury politycznej i militarnej postawione przez państwo bizantyńskie w stosunku do "całej ziemi dyrracheńskiej", o można zauważyć, że w trakcie XI i XII stulecia były one przez tę strukturę realizowane skutecznie. Do 1180 r. Bizancjum zdołało, wyjąwszy pewne krótkie okresy, utrzymać swoją supremację nad serbskimi państwami Primorja oraz nad Raszką. ; Władcy tych krajów pozostali pod politycznym protektoratem cesarstwa. Ich zaś inicjatywy podejmowane w celu jego odrzucenia były niweczone dzięki skutecznym operacjom wojskowym podejmowanym na obszarach Duklji i Haszki przez takich namiestników dyrracheńskich, jak: Nicefor Bryennios, Jan Dukas czy Aleksy Kontostefanos. Również w momentach kryzysowych dla cesarstwa wschodniorzymskiego gubernatorzy dyrracheńscy pozostawali zdolni do powstrzymywania serbskiej ekspansji na południe, co szczególnie widoczne pozostawało w stosunku do prób podejmowanych przez Konstantyna Boelina po 1082 r. oraz Stefana Nemanję po 1190 r.
Zielona Góra: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
2018-07-23
2006-06-02
1 363
93
https://zbc.uz.zgora.pl/repozytorium/publication/3075
Nazwa wydania | Data |
---|---|
"Cała ziemia dyrracheńska" pod panowaniem bizantyjskim w latach 1005-1205 | 2018-07-23 |
Dudek, Jarosław Osękowski, Czesław (1952- ) - red.
Dudek, Jarosław Osękowski, Czesław (1952- ) - red.
Dudek, Jarosław Szczegóła, Hieronim (1931- ) - red.
Dudek, Jarosław Szczegóła, Hieronim (1931- ) - red.
Lubik, Maciej Dolański, Dariusz - red. Nitschke, Bernadetta - red.