Obiekt
Tytuł: Piastowie i Rurykowice: polsko-ruskie stosunki polityczne od X do połowy XII wieku
Streszczenie:
Monografia poświęcona jest relacjom polsko-ruskim na przestrzeni niespełna dwóch wieków. Stanowi próbę rekonstrukcji stosunków politycznych między Polską i Rusią od schyłku wieku X do połowy XII stulecia. Historię kontaktów Piastów z Rurykowicami otwiera najazd Włodzimierza Wielkiego na państwo Mieszka I w 981 r. Kwestii stosunków Mieszka I z Włodzimierzem dotyczy pierwszy rozdział książki. Problematyce polityki wschodniej Bolesława poświęcony jest drugi rozdział pracy. Chrobry interweniował na Rusi trzykrotnie. Szczególnie spektakularny przebieg przyjęła wyprawa kijowska z 1018 r. Po śmierci Bolesława I inicjatywę w kontaktach sąsiedzkich przejął Jarosław Mądry. ; Stosunki dwóch pokoleń Piastów z tym monarchą relacjonuje trzeci rozdział pracy. Książę kijowski zaatakował Polskę, wykorzystując spory wewnątrz dynastii Piastów i jej kłopoty na arenie międzynarodowej. Następstwem kryzysu politycznego były straty terytorialne i obniżenie prestiżu Piastów w Europie środkowej. Nowe otwarcie w stosunkach polsko-ruskich zawdzięczamy temu samemu Jarosławowi Mądremu i następcy Mieszka, Kazimierzowi Odnowicielowi. Władcy obarczeni pokaźnym bagażem doświadczeń zawarli sojusz, oparty na związkach rodzinnych. ; Wypracowane wówczas przymierze kontynuowali Izjasław i Bolesław Szczodry. Opowiada o tym rozdział czwarty monografii. Bolesław trzykrotnie angażował się w domowe konflikty Rurykowiców. Niestety, alians krakowsko-kijowski stracił aktualność, gdy zginął Izjasław. Wsiewołod, brat i następca poległego nie wykazywał zainteresowania kontynuacją współpracy. Odnowieniu sojuszu poświęcony jest rozdział piąty książki. ; Zdaniem autora, inicjatywę zbliżenia z Rurykowicami podjął Władysław Herman, sukcesor Bolesława Szczodrego. Książę polski zyskał status rozjemcy w wewnętrznych rozgrywkach Rurykowiców, tworząc podstawę do długoletnich dobrych relacji sąsiedzkich z książętami kijowskimi i włodzimierskimi. Dzieje kontaktów Piastów i Rurykowiców w dobie rządów Zbigniewa i Bolesława, synów Hermana, porusza rozdział szósty. Kształtowaniu relacji polsko-ruskich po śmierci Bolesława III poświęcony jest ostatni rozdział książki. Autor omawia tu kulisy przymierzy i zaangażowanie stron w zmaganiach o władzę.
Abstract:
The monograph is devoted to Polish-Ruthenian relations over the period of almost two centuries. It is an attempt to reconstruct the political relations between Poland and Kievan Rus` from the end of the 10th to the middle of the 12th century. The history of contacts between the Piasts and the Rurikids starts with the invasion of Vladimir the Great on the state of Mieszko I in 981. The first chapter of the book concerns the issue of Mieszko I`s relations with Vladimir. In the era of Bolesław the Brave`s reign, the scope of mutual relationships expanded. The second chapter of the paper is devoted to the issues of eastern politics of this ruler. The Brave intervened in Rus` three times. The Kievan expedition of 1018 took a particularly spectacular course. After the death of Bolesław I, Iaroslav the Wise took the initiative in neighbourly relations. ; Relationships of two generations of the Piasts with this monarch are covered in the third chapter of the paper. Iaroslav the Wise was the rulers adverse to the Piast. The prince of Kiev attacked Poland, taking advantage of the disputes within the Piast dynasty and its troubles in the international arena. The consequence of the political crisis was a loss of territory and a decrease in the prestige of the Piasts in Central Europe. We owe the new opening in Polish-Ruthenian relations to the same Iaroslav the Wise as well as Mieszko`s successor, Casimir the Restorer. ; The rulers concluded an alliance based on family relationships. The alliance that was developed at that time was continued by Iziaslav and Bolesław the Generous. The fourth chapter of this monograph covers it. Bolesław was involved in the domestic conflicts of Rurikids three times. The Krakow-Kiev alliance lost its relevance as Iziaslav died. Vsevolod, brother and successor of the fallen, did not show interest in continuing the cooperation. Chapter five of the book is devoted to the renewal of the alliance. ; According to the author, the initiative of rapprochement with Rurikids was taken by Władysław Herman, the successor of Bolesław the Generous. The Polish prince gained the status of conciliator in the internal conflicts of Rurikids, creating the basis for long-term good neighbourly relations with the princes of Kiev and Vladimir. The history of contacts between the Piasts and Rurikids in the era of reign of Zbigniew and Bolesław, the sons of Władysław Herman, is discussed in chapter six. The last chapter of the book is devoted to shaping of Polish-Ruthenian relations after the death of Bolesław III.
Opis:
Wydawca:
Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego
Format:
Identyfikator zasobu:
DOI:
Jezyk:
Prawa do dysponowania publikacją:
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
- Repozytorium > Jednostki organizacyjne > Wydział Humanistyczny
- Repozytorium > Typy utworów > Książki
Data ostatniej modyfikacji:
2024-12-06
Data dodania obiektu:
2024-12-06
Liczba wyświetleń treści obiektu:
4
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
https://zbc.uz.zgora.pl/repozytorium/publication/91488
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| Piastowie i Rurykowice: polsko-ruskie stosunki polityczne od X do połowy XII wieku | 2024-12-06 |
