Wcześniej rodzina odlewników Kökeritz reprezentowana przez Wawrzyńca (Lorenz) w latach 1632-1637 oraz Bartłomieja (Bartholomaeus) (1653 r.) działała w Stargardzie. Kilka lat później Krzysztof (Christopf) i jego syn Wawrzyniec (Lorenz) I Kökeritz (wytwórca dzwonu z Łagowca) przenieśli się do Szczecina gdzie działali do końca XVII wieku. Ich dzwony znane są m. in. z terenu Marchii Wkrzańskiej (obecnie Niemcy), w Berkholz i Heinersdorf (1653 r.), Stolpe (1671 r.) i Dobberg (1681 r.). W tym samym roku Wawrzyniec Kökeritz wykonał dzwon dla miejscowości Łagowiec w powiecie międzyrzeckim (1). ; Inskrypcja w języku niemieckim z elementami łaciny, majuskuła humanistyczna z nieregularnym wersalikiem, wys. liter 2,5-3 cm.<br><br>ANNO 1683 DEN SEPTEM(BRIS) IST DIESE GLOCKE DEI GLORIAM SVB REGIMINAE R(EVEREDISSI)MAE D(OMI)NAE // CHRISTIANAE CATHARINAE DE WIRBIN ABBAT(ISAE) TREB(NICENSIS) GEGOSSEN WORDEN BEY DIESER ZEIT // WAHR DIESER GVTER IN SKAMP(E) IOHAN CHRISTOPH PVLMANNVS EHRENHOLDT // MATTEVS DRAPIS KIRCHENVATTER / VND MATTEVS BLASKE IN MITTWALDE // PFARHERR SIGMVNDT FRIEDRICH WANDT / LORENZ KÖKERITZ / GOSS MICH VON (a) STETTIN (Tłum.: We wrześniu roku 1683 został ten dzwon na chwałę Boga za rządów przeczcigodnej pani Krystyny Katarzyna von Wirbin, opatki trzebnickiej odlany. W tym czasie ojcami kościoła tych dóbr w Skąpe byli Jan Krzysztof Pulmann Ehrenholdt, Mateusz Drapis i Mateusz Blaske w Międzylesiu, proboszczem Zygmunt Fryderyk Wandt. Odlał mnie Wawrzyniec Kökeritz ze Szczecina).<br><br> ; Dzwon spiżowy w wieży zawieszony na stalowym jarzmie osadzonym w drewnianym siedzisku dzwonnym. Brak korony. Dzwon zawieszony na stalowych wtórnych kabłąkach. Między jarzmem a dzwonem drewniany klocek. Obok uszkodzeń korony dzwon posiada wyraźną szczerbinę krawędzi, nadal używany. Wyraźne zmiany osi serca. W górnej części poniżej czapy cztery półwałki, między którymi trzy pola inskrypcyjne, w których jeden tekst, wys. pól 3 cm. Poniżej fryz w formie akantoidalnej. Na płaszczu dalsze dwa pola inskrypcyjne z kontynuacją tekstu. W dolnej części trzy rzędy półwałków - dwa potrójne i jeden podwójny oddzielający płaszcz od kryzy. Średnica 67 cm, wysokość bez korony 52 cm. Przerywniki tekstu w inskrypcjach w formie ukośnika. ; Instrument ten potwierdza, że w okresie od pożaru w 1654 roku do 1833 roku funkcjonowała tu jedna budowla kościelna. Inskrypcja potwierdza także przynależność kościoła do zakonu cysterek trzebnickich. Warsztat ludwisarski Wawrzyńca Kökeritz działał w Szczecinie od połowy XVII wieku.
a) Litera N uszkodzona. ; 1) Majewski, s. 41, gdzie autor zawarł bogatą literaturę przedmiotu; Otte, s. 198; Mertinat, s. 181; Eichler, s. 18-21.
Tureczek, Marceli ; Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
2020-03-30
2009-01-15
70
27
https://zbc.uz.zgora.pl/publication/16477
Nazwa wydania | Data |
---|---|
Międzylesie (kościół filialny) - dzwon (datowanie 1683 r.) | 2020-03-30 |
Tureczek, Marceli - fot.
Kökeritz, Wawrzyniec Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.