Dolański, Dariusz (1966 - ) - red.
Powszechnie uważa się, że tradycja związana z apoteozą Romulusa i jego transformacją w boga Kwiryna miała znaczenie w ideologicznym i historyczno-religijnym procesie, który doprowadził do apoteozy Cezara i Augusta. Nie można jednak pomijać pewnych różnic. Romulus zyskał nieśmiertelność tylko dlatego, że stał się Kwirynem: Kwiryn był bogiem, Romulus zaś był człowiekiem. Portret Romulusa był demonstrowany w czasie pogrzebów jego potomków. ; Co więcej, mówiło się, że Romulus został zabity i rozczłonkowany. Starożytni autorzy całkowicie przeciwstawiają tę tradycję opowieści o apoteozie Romulusa, dopiero nowoczesne, historyczno-religijne porównanie daje możliwość ich pogodzenia. Z kolei przyjęcie tytułu divus, divus Iulius i divus Augustus wzięło górę nad ich śmiertelnością i ostatecznie ją zmazało: zakazano demonstrowania ich portretu w czasie pogrzebów. W kontekście tego dość skomplikowanego problemu oksymoron ossa Quirini, którego Horacy użył, czyniąc aluzję w stronę świętego grobowca Romulusa w dramatycznej Epodzie XVI (wersy 11-14), reprezentuje inną drogę immortalizacji: grecki model kultu założyciela znajduje swój nowy wyraz poprzez rzymską cechę przyjmowania nowej nazwy. Kult Eneasza-Pater (lub Iuppiter) Indiges w Lawinium jest interesującym, analogicznym przypadkiem.
Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego
In Gremium : studia nad historią, kulturą i polityką, tom 10
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
2019-05-23
2017-06-12
264
203
https://zbc.uz.zgora.pl/publication/51261
Bańdura, Jerzy Bańdura, Mirosława
Konopnicka, Małgorzata Bartkiewicz, Kazimierz (1930-2002) - red.
Kamiński, Piotr Jerzak, Leszek Boehner, Joerg
Alberti, Valentin (1635-1697) Georg, Johann. Druk.
Götzke, Georg (1582-1663). Druk.
Ertle, Christoph Bartelt, Daniel Greinert, Andrzej - red. Kołodziejczyk, Urszula - red.
Kluczek, Agata Aleksandra Gillmeister, Andrzej - red.