Prześledzono zmiany kilkunastu fizycznych i chemicznych wskaźników (temperatura, tlen rozp., odczyn, potencjał redoks, żelazo og., glin, siarczany, azot amonowy i azotanowy, fosforany, ChZT oraz węgiel organiczny) w profilu pionowym, największego, a zarazem najgłębszego zbiornika meromiktycznego w okresie 16-tu lat (rys. 1-12). ; W okresie prowadzonych badań stwierdzono narastające zróżnicowanie pomiędzy mikso- a monimolimnionem, polegające na wzroście lub zmniejszeniu stężeń takich wskaźników jak: odczyn, potencjał redoks, żelazo og., siarczany i azot amonowy. Spadek potencjału redoks wmonimolimnionie (rys. 4) przy równoczesnym wzroście odczynu (rys. 3) należy uznać jako symptomy postępującego starzenia się zbiornika. Wody miksolimnionu zaliczono do typu siarczanowego wapniowo-magnezowego, natomiast wody monimolimnionu do typu siarczanowo-żelazowego.
nr 5-11 tytuł: Politechnika Zielonogórska - Zeszyty Naukowe ; nr 1-4 tytuł: Wyższa Szkoła Inżynierska im. Jurija Gagarina w Zielonej Górze - Zeszyty Naukowe ; seria główna: Zeszyty Naukowe ; zeszyt 7 ukazał się jako 116 serii głównej
Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
2018-04-19
2017-06-22
166
123
https://zbc.uz.zgora.pl/publication/51370
Najbar, Bartłomiej Jędrczak, Andrzej
Najbar, Bartłomiej
Gontaszewska-Piekarz, Agnieszka Kraiński, Andrzej Jachimko, Barbara Kołodziejczyk, Urszula Gontaszewska-Piekarz, Agnieszka - red.
Greinert, Henryk Jędrczak, Andrzej
Jędrczak, Andrzej Wróbel, Ireneusz