Dzwon spiżowy. Korona z sześciu kabłąków, z kluczem. Jeden kabłąk obłamany. Na szyi sześć półwałków wydzielających trójwersowe pole inskrypcyjne. W dolnej części płaszcza trzy półwałki. Wysokość: 52 cm, średnica: 65 cm. Język niemiecki i łaciński, wysokość liter: 2 cm. kapitała, majuskuła humanistyczna. ; Sens inskrypcji, zwłaszcza wobec ostatniego zdania pozostaje nie do końca jasny. Ciekawy jest kontekst odlania dzwonu. Zarówno w obrębie inskrypcji, jak też dekoracji brakuje elementów określających ludwisarza. ; Wiadomo jednak, że w 1646 roku w Bledzewie, na zlecenie ówczesnego opata cysterskiego Teodora Pawłowskiego, działał ludwisarz Stefan Meutel, który zaliczał się do grupy tzw. ludwisarzy wędrownych wywodzących się z terenów Lotaryngii. W Bledzewie odlewnik ten wykonał dzwon o średnicy dolnej 107 cm, obecnie dzwon ten znajduje się prawdopodobnie w Berlinie. Nie jest wykluczone, ze dzwon z Lubniewic ma związek z działalnością mistrza Meutela 1).
a) Tak zamiast: "VON". ; 1) Na temat dzwonu z Bledzewa zob. M. Tureczek, "Najstarsze dzwony", s. 88-89. Więcej o mistrzu Meutelu por. Tenże, "Campanae que in confinio sonant", s. 126, 130, 532. W obu cytowanych pracach źródła oraz literatura. ; Kubach, s. 101.
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego ; Tureczek, Marceli
2020-03-30
2019-01-03
77
https://zbc.uz.zgora.pl/publication/58916
Nazwa wydania | Data |
---|---|
Lubniewice (kościół parafialny)- dzwon (datowanie 1646) | 2020-03-30 |
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.