Janiszewska-Nieścioruk, Zdzisława - red. nauk.
Idea edukacji inkluzywnej, której rozwój obserwujemy na świecie od przełomu XX i XXI wieku, jest powszechnie postrzegana jako "najpoważniejsza droga postępu w pedagogice specjalnej i edukacji specjalnej współcześnie, a także ważna wizja reformy szkolnictwa" (Szumski, 2014, s. 127). Nie jest to jednak proces prosty, wymaga długofalowych i kompleksowych działań, ukierunkowanych na budowanie gotowości do wzajemnego współistnienia zarówno ze strony środowiska osób z niepełnosprawnościami, jak i społeczności osób pełnosprawnych, "konieczności przygotowania osób pełnosprawnych i osób z niepełnosprawnościami do nawiązywania, rozwijania i podtrzymywania wzajemnych relacji" (Dyrżałowska, 2018, s. 15), które stanowią istotę inkluzji. Czy jednak polskie szkoły są gotowe na taką zmianę? Czy są gotowe do udzielania zindywidualizowanego wsparcia każdemu uczniowi, który tego potrzebuje, a także do wdrażania praktycznych rozwiązań inkluzywnych? Czy sami nauczyciele są gotowi do weryfikacji własnych postaw i sposobów myślenia, zmiany strategii nauczania lub metodyki oceniania swoich uczniów? ; Prowadzone w tym obszarze badania, najczęściej odnoszące się do społeczności nauczycieli w szkołach ogólnodostępnych, wyraźnie wskazują na potrzebę głębokiej refleksji nad realnymi możliwościami realizacji edukacji inkluzywnej w ogólnodostępnych placówkach edukacyjnych. Sceptycznie do idei inkluzji, zdaniem Iwony Chrzanowskiej, odnoszą się również "opinie nauczycieli szkół specjalnych, niezależnie od etapu edukacyjnego, na jakim pracują" (Chrzanowska, 2016, s. 65). Badania przedstawione w niniejszym opracowaniu dotyczą również nauczycieli placówek kształcenia specjalnego, jednak w tym przypadku grupę badawczą stanowili nauczyciele uczestniczący w pilotażu mającym na celu wsparcie działań prointegracyjnych, którzy świadomie zdecydowali się na wsparcie takich procesów. Oczywiście ograniczyło to liczebność tej grupy, ale jednocześnie stworzyło możliwość przeanalizowania, w jakim stopniu zaangażowanie badanych pedagogów specjalnych we wspólne działania z personelem placówek ogólnodostępnych przełożyło się na ich percepcję i rzeczywistą ocenę założeń edukacji inkluzywnej. ; Wspomniany powyżej projekt w postaci modelu Specjalistycznego Ośrodka Wspomagania Edukacji Włączającej (SCWEW), opartego na wykorzystaniu zasobów placówek kształcenia specjalnego do udzielania wsparcia wybranym placówkom edukacji ogólnodostępnej, jest propozycją rozwiązania, które odpowiada potrzebom placówek ogólnodostępnych w procesie wdrażania idei edukacji inkluzywnej. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ocena skuteczności działań realizowanych w okresie dwóch lat w ramach tego modelu, a także stopnia gotowości wspieranych szkół do wprowadzania edukacji włączającej z perspektywy uczestniczących w projekcie placówek specjalnych.
Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego
(Nie)nowe problemy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnościami
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
2024-12-10
2024-12-10
1
https://zbc.uz.zgora.pl/repozytorium/publication/91537
Kohout-Diaz, Magdalena Nowak, Beata Maria - red. Paprzycka, Emilia - red. Narkiewicz-Niedbalec, Ewa - red.
Nowicka, Agnieszka Bąbka, Jarosław - red Kowalska, Ewa - red.
Skotnicka, Beata Bąbka, Jarosław - red Zajdel, Krzysztof - red.
Łukowiak, Anita
Kula, Krzysztof Socha, Tomasz Kuczyński, Tadeusz - red.
Szymajda, Agnieszka Kataryńczuk-Mania, Lidia - red. nauk.
Janiszewska-Nieścioruk, Zdzisława - red. nauk. Zaorska, Marzenna Mróz, Anna Szołtun, Amelia Grabizna, Adrianna Krzaczkowska, Beata Borecka-Biernat, Danuta Nieścioruk, Julia Janiszewska-Nieścioruk, Zdzisława Wojciechowska, Ludwika Olszewska, Anna Kupczak, Dagmara Ramik-Mażewska, Irena Olejnik, Stella Porada, Joanna Plichta, Aurelia Nikel, Łukasz Gebreselassie, Jolanta Stosor, Alina Gołubiew-Konieczna, Monika Wrycz, Iwona Góralewska-Słońska, Anna Maria Małagowska, Michalina Łapkowska, Katarzyna Kościuk, Malwina Głowacka, Agnieszka