Dzwon spiżowy. Średnica dolna 78 cm. Na kryzie inskrypcja z bliżej nieokreślonymi przerywnikami opisująca starszy dzwon, z którego powstał instrument z 1751 roku. Język inskrypcji niemiecki, majuskula humanistyczna. ; Tekst wg Junga i Spatza ; Wg W. Junga i W. Spatza dzwon posiadał jeszcze inne inskrypcje, które informowały, że w 1751 roku instrument został przetopiony przez odlewnię wdowy po Johannie Friedrichu Schrammie z Frankfurtu nad Odrą. Utrwalony w zachowanym odpisie inskrypcji Jakob Zunckel nie należy do szczególnie dobrze rozpoznanych odlewników. ; Z terenu Brandenburgii znany jest tylko jeden dzwon tego ludwisarza, pochodzący właśnie z Lubina, przy czym to F. Wolff wskazuje, ze mistrz ten działał właśnie w początkach XVII wieku, wskazując również na Lubin. Za takim datowaniem może przemawiać między innymi forma rymowanego tekstu iskrypcyjnego, nader popularnego właśnie w początkach XVII wieku i powielanego przez wielu odlewników w takiej lub zbliżonej formie. ; Znacznie lepiej rozpoznanym odlewnikiem pozostaje warsztat Schramm, który pozostawił po sobie spora liczbę znanych dzwonów, także obecnie zachowanych. Odlewnia ta funkcjonowała we Frankfurcie nad Odrą około 40 lat. Omawiany dzwon z Lubina został zarekwirowany na cele wojenne w okresie I wojny swiatowej 1).
1) W. Jung, W. Spatz 1913, s. 207; F. Wolff 1920, s. 136; M. Tureczek 2015, s. 121, 415-416 ; Jung, Spatz, s. 207.
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego ; Tureczek, Marceli
2020-03-30
2019-01-03
33
https://zbc.uz.zgora.pl/publication/58930
Nazwa wydania | Data |
---|---|
Lubin (kościół filialny) - dzwon (datowanie 1751) | 2020-03-30 |
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.
Tureczek, Marceli - fot.